Vakantie in Launceston

Zondag ben ik in Launceston naar de kerk gegaan. Een GKV. Ik had eerder al gehoord dat er familie van iemand uit mijn kerk woont en ook mijn oom is er eens geweest, hij wist nog wel wat namen op te noemen. De kerkdienst was hetzelfde als ik in Nederland gewend ben, er werd alleen een andere taal gesproken. In de kerk raakte ik aan de praat met Monica, toen werd de wereld ineens heel erg klein. De kerk bleek vol te zitten met Nederlanders of kinderen van. Tussen de kerkdiensten ben ik bij Egbert en Monica op de koffie geweest. Was erg wennen om Nederlands te praten, zo erg ben ik nu al gewend aan het Engels. Ze hebben me wat mooie plekken in Launceston laten zien. Prachtige natuur midden in de stad. Na de middagdienst ben ik door heb bij het hostel af gezet. Savonds heb ik in het hostel gezeten en met een aantal een wandeling door de buurt gemaakt. Dat was heel erg gezellig.

Maandag ben ik smorgens naar de bibliotheek gedaan om een uurtje gebruik te kunnen maken van een computer. Weer een paar nieuwe foto's geüpload, van Tasmanië dit keer. Daarna met Kiralee de stad in geweest. Winkels kijken, beetje rondlopen en gezellig kletsen. Dinsdag moest Kiralee weer naar de bibliotheek, ik ben voor de gezelligheid mee gegaan en heb naar informatie over Nieuw-Zeeland gezocht. Kiralee en ik zijn samen naar donorcentrum gelopen en gevraagd of we konden doneren. In Nederland zijn de regels vrij streng, ze maken het zichzelf erg moeilijk. Hier loop je gewoon binnen wanneer het jou uitkomt en je maakt een afspraak. Als je maar minimaal vier maand in Australië bent. Dinsdag was er geen plek meer, woensdagochtend wel. We zijn terug naar het hostel gelopen om te lunchen. Smiddags zijn we naar The Gorge gelopen. Een stuk prachtige natuur midden in de stad. De langste kabelbaan ter wereld, een hangbrug die beweegt als je eroverheen loopt, uitkijkpunten, een zwembad en een hele hoop natuurlijk water. Het zonnetje scheen heerlijk. Je snapt wel dat we ons daar wel een aardig tijdje vermaakt hebben.

Woensdagochtend heb ik een vlucht van Sydney naar Auckland geboekt. Die had ik gratis gekregen omdat ik een retour Amsterdam/Sydney boekte, was eigenlijk alleen datum veranderen. Maar ik vlieg met China Airlines, kreeg een Chinees aan de telefoon die heel slecht Engels sprak. Lijkt dus makkelijker dan het was. Maar uiteindelijk is het toch gelukt. Nog een week wachten en op naar het volgende avontuur. Om half tien moesten we bij het donorcentrum zijn. Formulier invullen, ongeveer hetzelfde als in Nederland. Alleen sommige vragen zijn lastig te beantwoorden. Niet omdat ik het antwoord niet weet maar omdat ik de vraag niet snap. Na het standaard 'onderzoek' bij de verpleegkundige mocht ik bloed geven. Ze wilde aan mijn linkerarm prikken, maar kon geen bloedvat vinden. Aan de rechterkant dan maar. Het apparaatje bleef piepen dat er iets niet goed was. De druk was te laag. De stoel wat meer omhoog zodat mijn arm boven het apparaatje is, dit hielp niet. Controleren of de naald goed, daar begon ze dus een beetje aan te trekken en te duwen. Dit hielp voor ongeveer een halve minuut, niet echt dus. Er werd iemand anders bij geroepen, ook zij kon het probleem niet ontdekken. Ondertussen liep het wel (te) langzaam door. Ik was dus al bijna klaar met geven. Het duurde wat langer, maar uiteindelijk is het gelukt. Kan het zijn dat de Australische apparatuur niet gewend is aan Nederlands bloed ;)?
Van het donorcentrum zijn we naar het flight centre gelopen. Ik moest een vlucht boeken van Launceston naar Sydney. Dat was zo geregeld. Alle vluchten op een dag, het makkelijkste en goedkoopste. Smiddags heb ik Kiralee uitgezwaaid, beetje jammer maar ze moest terug naar huis. Omdat het nogal druk was in het hostel moest ik verhuizen van kamer 22 naar 3. Tas inpakken, alles van verdieping twee naar begane grond slepen.

Donderdag moest ik weer verhuizen. Naar kamer 14 op de eerste verdieping. Overdag heb ik geprobeerd een hostel in Auckland te vinden met airport pickup. De middag heb ik buiten doorgebracht met een paar meiden die net in het hostel waren. Gezellig en heerlijk genoten van het zonnetje. We zijn bij City Park geweest, erg leuk om bikde aapjes te kijken. Savonds werd ik door Monica opgepikt, we zijn samen op bezoek geweest bij Miny. Zij komt uit Hardenberg en kent mijn oma nog. Ook weet oma nog wie zij is, de wereld is ontzettend klein. Toen mijn moeder vroeg of ik de groeten wilde doen van haar nicht viel ze bijna om van verbazing. Maar goed dat ze in een stoel zat. Hoe meer we praten, hoe meer connecties we ontdekten.
Het was een erg gezellige avond.

Ik was donderdag gevraagd of ik vrijdagochtend de keuken in het hostel een keer schoon wil maken voor een gratis nacht. Heel prima, is ongeveer uurtje werk. Maar voordat ik de keuken ging schoonmaken had ik uitgecheckt. Uitgecheckt? Ja, ik ging weer verhuizen. Nu niet van kamer naar kamer, maar ik mocht bij Egbert en Monica komen. Hartstikke aardig en leuk! Na het schoonmaken van de keuken ben ik weer de stad in gegaan. Nu om een souvenirtje van Tasmanië te halen, ik kan toch niet van het eiland vertrekken met alleen foto's en herinneringen...
Rond drie uur werd ik 'weer' door Monica opgepikt, maar nu zou ik niet terug gebracht worden. Een paar nachten alleen op een kamer slapen, privacy, hopelijk een paar nachten beter slapen.
Savonds zijn we naar Seaport geweest. Een hoop kraampjes, muziek en gezelligheid. Het was er aardig druk, maar niet te.

Zaterdag was er een festival in Fingul. Eentje die je in Nederland niet snel tegenkomt. Wedstrijd Hout hakken, roofbolting, schapen scheren en (de belangrijkste) coal shuffling. Echt heel leuk om te zien. Er waren ook redelijk wat mensen uit de kerk, ik ben aan heel veel mensen voorgesteld. Vlak voor het begon te regenen zijn we terug gegaan. Rijden door het prachtige landschap wat Tasmanië heet.

Zondag ben ik weer twee keer naar de GKV geweest. Het was heel erg fijn om naar een kerk te kunnen die zoveel lijkt op thuis. Deze keer was het Engels beter te volgen dan een week eerder. Savonds ben ik met Lianne naar bible class geweest. Verder was het een heerlijke luie zondag.

Maandag en dinsdag was ik alleen 'thuis', de anderen waren aan het werk. Heerlijk wat tijd voor mezelf. De zon scheen, dus ik heb heerlijk buiten gelopen. Winkels bekeken, de omgeving verkend en met mensen op straat gepraat. Ik vermaak me prima en geniet van de rust. Dinsdag heb ik mijn tas ingepakt, klaar voor de reis naar Nieuw-Zeeland.

Woensdagochtend ging mijn wekker al heel vroeg. Even wakker worden, ontbijten en ook vijf uur richting vliegveld. Inchecken was zo gebeurd en lang op de vlucht hoefde ik niet te wachten. Om iets over zeven lande ik in Melbourne. Mijn vlucht naar Sydney bleek geannuleerd te zijn. Het grond personeel wist ook niet waarom. Ik was niet de enige met dat probleem. Na wat heen en weer gezoek kreeg ik een nieuwe boarder pass voor een andere vlucht iets later. Na een tweede vlucht van anderhalf uur was ik in Sydney. Na het ophalen van mijn bagage ben ik met de trein van nationale naar internationale vliegveld gegaan. Hier heb ik vast wat New-Zealand dollar gehaald. Begin ik eindelijk de Australische munten en briefjes tree herkennen, krijg ik weer ander geld. Het inchecken en de border control waren zo gebeurd.
Nu ben ik aan het wachten op mijn derde, en gelukkig, laatste vlucht van vandaag. Drie en half uur vliegen en ik ben in Auckland. Maar omdat ik twee tijdzones over ga land ik wat later. Het omrekenen is dan wel heel makkelijk. Tot hier de klok verzet word is er twaalf uur tijdsverschil met Nederland.