Driving the great ocean road

20 september 2014 - Melbourne, Australië

Na een 'korte' vliegreis van 1.5 uur maandagnacht rond één uur eindelijk het hostel gevonden. Na weer een korte nacht op weg om de auto/camper op te halen. Gelukkig waren we daar vrij snel. Eenmaal in de auto een supermarkt opgezocht om boodschappen te doen. Toen we alles hadden zijn we op weg gegaan naar highway B100, oftewel de great ocean road. Tis een prachtige weg om te rijden, vlak langs de oceaan. Het eerste stuk hebben we weinig gestopt, vooral omdat we niet langs oceaan reden. Toch hebben we toch nog aardig wat ontzettend mooie uitzichten gezien. Ik blijf me erover verbazen hoe mooi dit land is. Zo ontzettend veel gave plekjes. Niet alleen grote weidse uitzichten, maar ik paadjes en verborgen plekjes. Soms zijn de kleine dingen dichtbij nog mooier dan de oceaan met alle golven en rotsen.
Dinsdag ook voor het eerst zelf achter het stuur gezeten aan de rechterkant van de auto. Bij elke afslag weer nadenken, grote of kleine bocht, want automatisch gaat het niet goed. Ondanks dat je aan de andere kant in de auto zit en het overal aangegeven staat, toch nog een paar keer op de verkeerde weghelft beland. Het is heel vreemd om aan de 'verkeerde' kant van de weg te rijden, maar het went ook vrij snel.
Tegen vijf uur en plekje gevonden waar we konden overnachten. Omdat de hele dag een harde, koude wind waaide en de zon inmiddels onder was, was het al flink afgekoeld. We hebben in de keuken eten gekookt en tv gekeken. Later op de avond douchen om op te warmen en zo de slaapzak in. Even bijslapen na drie korte nachten.

Woensdagochtend werden gewekt doorde zon op een plekje met uitzicht op de oceaan. We gingen verder op weg, op zoek naar nieuwe mooie plekjes. Ik dacht dat ddinsdag al mooi was, woensdag waren de uitzichten nog mooier. Mega grote rotsen in de oceaan waartegen de golven hoog omhoog breken.
Dan stonden we weer aan de rand van de oceaan en konden we haar aanraken, het volgende moment keken vanaf een uitzichtpunt kilometers ver over haar heen. Aan de andere kant heuvels waarop de meest mooie bomen groeien. Om de paar meter heb je afslagen naar weer een mooi plekje. Toen we in een leuk dorpje de winkeltjes zochten om even in rond te neuzen zagen we op de bordjes een waterval staan. Een van de mooiste watervallen die ik heb gezien hebben we ontdekt.
Ook hebben we woensdag de twelve apostles gezien, waar er inmiddels nog zeven van overeind staan. Maar absolute toppunt van woensdag, we hebben echte koalabeertjes in het wild gezien, eentje had zelfs een kleintje bij zich.
Woensdagavond hadden we vrij snel een plek gevonden waar we konden overnachten. Er waren ook net 15 Maleisiers aangekomen, daar hebben we heel gezellig mee staan praten. Na een chille avond en een warme douche lekker in bed gekropen.

Donderdag hebben we lekker uitgeslapen. Klaar voor het laatste stuk great ocean road. Ook donderdag wederom geweldig mooie dingen gezien. Paar keer op een verlaten strand gestaan tussen de enorme rotsen en het overweldigende geluid van de oceaan, dan voel ik mezelf zo klein.
Rond een uur of drie reden we de B100 af, de hele great ocean road hadden we gereden. In Warrnamabool hebben we tijdje bij de mac gezeten (free wifi). Om daarna op zoek te gaan naar een plek om te slapen. Dat bleek nog niet zo eenvoudig, toen we de stad uit reden, reden we de weilanden in. Na een half uur flink doorrijden hadden we nog geen dorp of iets gezien. Zo ontzettend uitgestrekt is Australië. Rond half zeven vonden we, in een dorpje met tien huizen ofzo, een mooi plekje. Na weer een heerlijk avondje en na een warme douche weer lekker de slaapzak in kruipen om de laatste nacht in ons busje te slapen.

Voordat we terug gingen rijden nog even een praatje gemaakt met de beheerder. Volgens hem was dit de beste tijd om de great ocean road te rijden. Nu is het rustig en mooi groen, in de zomer is het overal heel druk en is alles uitgedroogd. Onbewust dus op de beste tijd op weg gegaan.
Nadat we onze backpacks helemaal ingepakt hadden gingen we op weg, terug naar Melbourne. Zo'n 200 kilometer door alleen maar natuur en een paar kleine dorpjes. Onderweg zaten de papegaaien gewoon langs de kant van de weg. Eenmaal in Melbourne aangekomen ben ik op zoek gegaan naar een hostel, Jeroen is naar het vliegveld gegaan. In het hostel heb ik mijn spullen neergezet en ben door Melbourne gaan lopen. Gewoon lopen, nergens heen om de stad te zien. In de aldi vlakbij ff boodschapjes gehaald.
In mijn kamer zat ook een Canadees meisje, we hebben samen gekookt en gegeten. Na het eten nog een tijdje buiten blijven zitten en gekletst met twee jongens uit Ierland. Na een tijdje de rust opgezocht om te appen met Nederland, dat was precies wat ik even nodig had. Na een lange hete douche, lekker mijn bed ingekropen.

Zaterdag werd ik relax wakker, tien uur uitgecheckt uit het hostel. Na het ontbijt samen met mijn kamer genoten naar de market om de hoek geweest. Een grote overdekte markt waar werkelijk alles te koop is. Na wat slenteren en kijken zijn we beland in de bibliotheek. Gratis gebruik van computers en internet :)
Over ongeveer twee uurtjes ga ik weer richting vliegveld. Dit keer vlieg ik naar Adelaide. 1.5 uur vliegen, maar ik kom 1 uur later aan.
Zojuist een hostel gereserveerd in Adelaide. Telefoon gesprek voeren in het Engels is voor het eerst gelukt :)

Tot nu toe ben ik volop aan het genieten van de dingen om me heen, al is het nog steeds erg wennen. Alles is hier gespiegeld. Ik loop de verkeerde kant de supermarkt in, kijk de verkeerde kant op met oversteken, wil ik mijn knipperlicht aandoen gaat mijn ruitenwisser heen en weer. Nu pas merk ik hoeveel dingen je automatisch doet, die dingen gaan nu allemaal verkeerd.
Het Engels praten valt mij reuze mee, zo slecht ben ik nog niet. Er zijn Fransen en Chinezen die letterlijk geen enkel woord Engels kunnen en hierheen komen, ik kan al een aardig gesprek voeren.
Ik betrap mezelf erop dat ik steeds meer in het Engels aan het denken ben en soms moet nadenken over de vertaling naar het Nederlands, positief toch?

Ik vind het ontzettend leuk om jullie berichtjes te lezen, leuk om te weten dat ik gevolgd word :)

(de foto's krijg ik via mijn mobiel niet op de blog. Zodra ik de kans zie om foto's online te zetten doe ik dat. Die houden jullie nog tegoed)

Foto’s

5 Reacties

  1. Linda van Baardewijk:
    20 september 2014
    Hi Mirjam,
    Wat leuk om je verhalen te lezen. Het is wel heel anders dan Nederland. Ik snap percies hoe je je voelt dat alles links is. Ik had hier hetzelfde dan alleen aan de rechter kant. Ook het water in de gootsteen draait de ander kant op! Nou nog veel plezier. Ben beniuwd naar je volgende verhaal. As they say in aussie cheers mate! Liefs Linda and family
  2. Lia:
    20 september 2014
    Super leuk om dit zo te lezen Mirjam! Ik vind het nog steeds heel erg dapper dat je dit toch maar ff allemaal doet. Enne... ik ben blij dat je nog wel in het Nederlands schrijft :-). Geniet van alles daar.
  3. Jerrol Elburg:
    23 september 2014
    Hoi Mirjam,

    Ongelooflijk stoer dat je daar in je eentje zit en nog plezier hebt ook! Ik denk aan je en hoop dat het je goed gaat en dat het je lukt om je doelen te bereiken.

    Kom je gezond (en zo vrolijk als je altijd bent) terug? Ik wens je een gezegende tijd daar!

    Hartelijke groet,

    Jerrol.
  4. Cees Klaassen:
    29 september 2014
    Leuk dat je zo geniet Mirjam, nog veel plezier daar!!
  5. Thea en Egbert:
    30 september 2014
    Dag lieve Mirjam,
    Prachtige verhalen, wel spannend allemaal. Van harte gefeliciteerd met je verjaardag, Gods zegen en nabijheid gewenst.
    Pas goed op jezelf.
    Liefs
    Thea en o. Egbert.